çamaþýrlarýmý yýkýyorum kar beyaz renkliler tam rengindeler açýkça asýyorum balkona herkes görsün sensizliðimi,,,
bulaþýklarda bana kaldý tabii etrafý toplamak süpürmek silmek pencereleri yerleri bir de üstüne üstlük müþterilerle uðraþmak,
yanýmda kimse oturmasýn istiyorum otobüslerle elimle tutuðum elin var sen varsýn nerden bilsin sana sensizliðimi oturup duruyor biri,
sabahlarý da düzenliyorum kahvaltýmý peynir var zeytin var kýzarmýþ ekmek yeþil biber domates karýþýmý tavada her þey ayni yani bildiðin gibi bir sensizlik ayýrýyor ikimizi
bu böyle gitmez bulacaðýz çaresini...
Münir Buca Ýzmir 24/04/2016
Sosyal Medyada Paylaşın:
munır Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.