TUTAMADIN BE GÜLÜM
Sevdikçe seni yollar daraldý küçüldü
Gördükçe yüzünü cehennem zulümsüz
Ben canýný diþine takmýþ bir ölümlü
Sen hiçbir þeyi umursamayan ölümsüz
Sende baþladý sonu gelmez yanýlgýlarým
Bitmez Keþkelerin çemberinde hayat zor
Senin bir üflemenle sönmez yangýnlarým
Sende olmayan sol taraf bende çok acýyor
Küstüm düþlere huzuru sevemiyorum
Gönlü bitap bu aþýðýn çýkmaz oldu sesi
Aþk bu bedeni terk edeli gülemiyorum
Yakarsýn anlarýmda yýkmak neyin nesi
Gelmeni istemem gidiþine aðlasamda
Kabuslu gecelerin aydýnlýk sabahýsýn
Gizlerim sýzýlarýmý yaralarým kanasada
Uyanýkken gördüðüm tek rüyamsýn
Mutlu musun dört bir yana daðýldý külüm
Acý kapladý bedenimi soldu külüm
Bana senle cennet gibiyken ölüm
Ellerimdi sözün tutamadýn be gülüm...
Sosyal Medyada Paylaşın:
Ömer Faruk Taşkıran Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.