Üveyikler hasret türküsü söyler, Gönlümde bir yerler titrer. Gözümde tüter köyümdeki kör dikenler. Ýçimden neler geçer neler.
Vuslat denizi kaç kulaç ister. Dizimdeki yaralar, elimdeki kesikler. Çocukluðumdan incir kuþlarý gülümser. O güzellikler þimdi nerdeler?
Annemin sýcaklýðý, babamýn sükûneti, Daðýtýrdý içimdeki ufuneti. Onlar benim ömrümün ziyneti. Ben onlarý özlerim, onlar beni özler.
Hayalimden çocukluðum geçer. Üveyikler, incir kuþlarý güvercinler. Ýçimdeki hüzünler, parmaðýmdaki kesikler. Ne güzel olurdu geri gelseler. Ankara,28.03.2008 Ýbrahim KÝLÝK
Sosyal Medyada Paylaşın:
zakir Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.