Diyarbakır seni saklar
Aþk bitmez yiðit yüreklerde sevgili
Gönül sarhoþluðum saklý gözlerinde
Gönül vermedim idamlýk ölmelere
Hicran denizinde ararým seni
Diyarbakýr seni saklar sanki benden
Gönül penceremden bir beklenti sýzar
Ufka bakarým beklerim ben seni yar
Kýsýk sesli olur o zaman efkarým
Sabýr tükendi desem olmaz bilirim
Ben tükendim desem hiç olmaz
Yiðit olana yakýþmaz tükenmek
Uçurtmam uçar asi bir rüzgarda
Gözlerim ayrýlmaz yollarýndan yar
Uçurum yetmez yaralarýmý sarmaya
Dilim lal olmuþ gözlerinin içinde
Gönlüm gitmeyi ihanet sayar
Gidemeyiz kavuþamayýz da biz böyle
Yanarýz ateþi ürkütmeden usulca
Aþký sevmiþiz biz ilk önce yar
Yaralarýmýz aþktan yadigar
Her mýsrada acýlar tükeniyor
Aþk yine þahlanýyor gönlümde
Gül kokusu bana seni aratýyor
Ustura aðzýnda adýn yüreðimde
Gönlüm virane aklým divane olmuþ
Adýn geçince gönül hücrelerimde
Diyarbakýr yetmez seni saklamaya
Kavuþuruz biz gönlün son baharýnda
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.