Hep teselli ettim kendimi kendi sözlerimde Bir ümit bekledim gülen gözlerinde Bir his var ki yakýyor ta derinde Sönmüyor sevdiðim sensiz sönmüyor
Uzun gecelerde yatamazdým seni düþünmeden Uyanmazdým uykudan düþte görmeden Bir çift göz yaþý süzülürken inceden Dinmiyor sevdiðim sensiz dinmiyor.
Biliyorum gelmeyeceksin unuttun çoktan Bir kez görsem seni olsa uzaktan Umudumun güneþi battý ufuktan Doðmuyor sevdiðim sensiz doðmuyor
Geleceksen gel artýk can vermeden Bilmesin baþkasý sýr vermeden Kara topraða düþüp yüz sürmeden Gel artýk sevdiðim daha ölmeden..
Sosyal Medyada Paylaşın:
ALİ YILDIRIM Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.