KANIYOR ŞİİRLER/İM

Dilsiz zaman
Randevusuna geç kalýyor kelimeler
Sonu gelmiyor þiirlerin...

Bunca acýnýn arasýnda
Buluþamýyor çocuk ruhuyla insan...

Kuruyor zeytin dallarý...

Kanadý kýrýlýyor beyaz güvercinin...

Vicdan kalplerle sohbeti kesiyor
Kan revan oluyor günler...

Kýrmýzý suluyor artýk topraðý...

Kapanmaz yara bere içinde kalýyor
Anne, baba
Evlat, eþ
Kardeþ...

Ateþ düþtüðü yeri yakýyor
Bizim içimiz cayýr cayýr
Ne kadar aksa da gözyaþý söndürmüyor
Yetmiyor
Yetemiyor...

Uyku uyumadan gerçek oluyor kabuslar...

Tarih unutmuyor olanlarý, ölenleri
Þehit, kahraman oluyor
Hain, leþ...

Zaman dilsiz...

Bunca acýnýn arasýnda
Kanýyor
Yara bere içinde þiirler/im...

Ýyileþ artýk beyaz güvercin....

Yazan: Neslihan ÇETÝNKAYALI ( 26.04.2016 23.24 )


Sosyal Medyada Paylaşın: