Bu Gece Yürüdüðümüz Bütün Yollardan Yürüdüm Belki Ansýzýn Sen çýkarsýn karþýma Diye Çýkarsýn da, Gün Yüzüne çýkmayan Yüzümüzü Yaþarýz Diye
þimdi ne Seni Anlatýr Bu þiir’ler Nede Beni Anlar Bu Þehir Oysa; ne çok Gelip Gitmiþliðimiz Vardý Þimdi her Tarafým Hüzün Duvarýyla Örülmüþ
ahhhhhh Leylim...
Ansýzýn Çýkýp Gelsen Yaðmur Olup yaðsan üzerime Yýkasan Bütün Þiirlerimi Arýndýrsan Bütün Gecenin Katransý Zehirlerini Bem beyaz’a Boyatsan...Yüzümü Seni Beni Ve Bütün ’Senli Benli’ Hayalerimizi Döksek Zümrüt-u Ankanýn Avuçlarýna ...Ve içsek Vuslatýn Þerbetini Yakalarmýyýz Yine Aþk’ýn En Masum Halini ? DemLenirmiyiz Yine Aþk’ýn en Demli Haline ?
Kim Bilir ki; Þuan Kimin, Kimlerin þiir’lerine Nakarat Oldun Hangi Gözde Demlenip Hangi Yüreðe Doluyorsun... Hangi Þehir-e Iþýk olup ýþýl ýþýl Parlýyorsun.. Belki De Koca Bir ’’Hiç’’ Oldun... Sabahý OLmayan Bir Þehirde Kim Bile bilirki...
Mahmut Öztürk
12.12.2013 Sosyal Medyada Paylaşın:
Mahmut Ozturk Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.