DUR, GİTME
Dur, gitme
Altýnda kalýyorum her anýnýn…
Dumaný hala tüten bir dað eviyim.
Henüz yeni terk edilmiþim.
Bir alev düþmüþ de yüreðime,
Ben anca fark etmiþim.
Dur, söyle
Tuz buz olmuþ yaþananlar hatýrýna…
Leyla adýna, Mecnun adýna…
Yaþanamamýþ bütün aþklar için…
Benim için, senin için, bizim için…
Anlat, ne kaldý artýk geriye…
Dur, dinle
Sana söyleyeceðim çok þey vardý oysa…
Bir dalga kadar hýrçýn,
Bir yaðmur kadar ýslak,
Bir güneþ kadar uzak deðildin sen eskiden…
Bitmiþ aþkýmýzýn hatýrýna dinle.
Dur, bekle
Tanýþtýðýmýzda emekliyordum hayata…
Daha yeni yürümeye baþlamýþtým oysa…
Adýmlarýma yabancýyým artýk…
Tut ellerimden, ne olur,
Yoksa düþüp kalacaðým bir kuytuda…
Dur, anla
Bende kalan ne varsa senden,
Beyninden, bedeninden, yüreðinden,
Bak, dönmeni bekliyor hala...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.