YAR'DAN İÇERİ YAR'DAN ÖTE

’’O’’ Yar ki ’’O’’ bilir yangýnýmý,
Kime aðladýðýmý,
Döktüðüm her bir tane tesbih yaþýný.

Sen merak etme Eyy Adem;
Bu yola giren de bilir Yar’in acýsýný sancýsýný,
Alný karayý da bilir,
Nazlana nazlana yoldan çýkaný da...

Ben neyi mi bilirim? Eyy Adem;
Önce haddimi, sonra Rab aþkýyla yanan kalbimi.
Huzur arýyor bedenim.
Rab’bimin, Yar’imin aþkýyla ruhumu meþk eylerim,
Zaman zaman yalpalar düþerim,
Ayetler, dualar þaha kalkmýþ beni bekler bilirim.

Semaya açýlan eller olduðu sürece;
Gönülden gelir her bir kelime, her bir hece.
Acýlarla yoðruldu özüm, ben neyleyem
Rab’bimin aþkýyla kör olsun iki gözüm gýk demem.

Ruhum firarlarda;
Bedenime kim kýydý, bilinmez ne fayda
Meçhuller birbirine düþmüþ;
Aþk diye diye dönmüþ biri
Birinin ruhu asýlý kalmýþ, kör sevdalarýn kucaðýnda
Birinin tazecik bedeni can vermiþ karanlýk kuyularda.

Korkular baþa sarmýþ yine yeniden Rab Aþkýyla canlanmýþ,
Filiz vermiþ, çöllerde açmýþ çiçekler
Suyunu aþkýndan almýþ.

Merak etme Eyy Adem;
’’O’’ Yar ’’O’’ Yar ki,
Ýstediðine imtihan, istediðine aþk ve can olur
Kendinden içeri can suyunu görürsün,
Perdeler inmemiþse gözünün, duyuþunun,
Dokunuþunun deðdiði yere.

Gülþah ERCÝYAS
22.04.2016
(YENÝDEN DÜZENLENMÝÞTÝR SAYGILARIMLA)



Sosyal Medyada Paylaşın: