Yakýnýmda hiç ses yok,
Sessizlik mülteci gibi sýðýnmýþ civarýma.
Çok ötelerden,
Nehir dýþýndan uðultu geliyor kulaklarýma,
Ya çakallar açlýk grevinde,
Ya da düðün yapýyorlar,
Çýðlýk çýðlýða.
Suyun ses ruhu bile bulanýk,
Akýp gitmek istiyor aydýnlýða.
O sýrada,
Bana bir þeyler anlatmaya çalýþýyor,
Sevgili,siyah elbiseli kadýn.
Zamaným dar,benimle kal,diyor,
Sanki kafamýn içinde bir þeyler fýsýldýyor.
Sýrlarýmý keþfet,
Herkes benim ile tadýyor sevdasýný,
Benim o,herkesin duygularýný,
Gözlerime bakarak paylaþtýðý.
Benim o,havai fiþeklere mana katan,
Benim karanlýðýmda belirir,
En güzel aþk ýþýklarý
Dilekleri gerçek olsun diye,sevdalýlarýn,
Yýldýzlarý benim yere serpen,toplasýnlar,
Korkmasýnlar,
Gündüzler beni anlatsýnlar,
Siyah elbiseli kadýný anlatsýnlar,
Güneþ doðana kadar beni yaþasýnlar.
Vagif Seyyah
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.