bir ileri çok ça geri

nerede bir þiir görsem yaslarým baþýmý
aðlamaya nereden baþlayacaðýmý bilemeden…




gün akýttýkça batýmýna güneþi
bir gece daha soyunur iliklerime
ve asarým gölgemi düþlerimin en tenha yerine




“yak bir cigara daha” der gözlerinin karasý
cigaram yandýkça yýldýzlar söner tek tek
söndükçe de mahzenler tutuþur içimde
yanarým üzüm üzüm gözlerinde




ateþ benim
doðamadýðým küllerimde


adý olmayan bütün cenazeler de benim
tutulmayan saflar
rengi solmuþ serviler
ve amini olmayan tüm dualar da




bütün göçlere el salladým ardý sýra

iklimlerimi yapraklara
yapraklarý da takvimlerime astým
sayýlý ömür oldum nefesimde ama sayamadým




nerede bir cellat görsem uzatýrým baþýmý
ölmeye nereden baþlayacaðýmý bilemeden




yelkovan akrebin kýskacýnda
ömrüm yokluðunun sarkacýnda




tik tak
tak tik
bir ileri çokça geri
saatte bizi çok olmuþ bizden geçeli
ve artýk ölmeli…








ilhanaþýcýnisanikibinonaltý


Sosyal Medyada Paylaşın: