ölmek kolay

adý yoktur hiç bir gidiþin
kan revan içinde sürçer dilin
bütün harfler kimsesiz kalýr paranoya aklýnda
siyah beyaz bir fotoðraf olur son gülüþün




aldanmak deðil de en çok inanmak yorar seni
kalabalýðýnda sessiz tüm sokaklara haykýrýrsýn
gölgeni saklayacak bir çýkmaz adýmlarsýn
ta ki kar yanýðý ayaklarýna ateþ düþene kadar
yanarsýn...




namluya sürersin tüm gitmeleri
mum gibi avucuna akar hayat
yokluðuna uçurumlar eklersin
gözyaþýn yetmez aðlamaya
kanarsýn...




karanlýða bir sayfa açarsýn gözlerinden
kirpiklerinden tüm yasak aþklara beste yaparsýn
düþlerin iltica etmeden þafaklarýna
inleyen bir kemanýn naðmesine kimsesiz bir yýldýz seçersin
aðlarsýn...


.
.


bütün masallarý üzerine devrilmiþ çocuk gibi hissedersin
evvel zaman içindeki tüm kahramanlarýn delik deþik olur
bir varmýþ ile bir yokmuþ arasýna gizlenir tüm devler
ve cüceleþir tutkularýn




gagalarýnda günah taþýr tüm kanatsýz kuzgunlar
ne bir Tanrý ne de bir savaþçý olursun kendine
tüm çiçeklerin mýzraklanýr renklerinin tam kalbinden
kök salarsýn topraðýn soðuk nefesine




son nefesini vermeden önce
derin bir “off” çekip
“ölmek kolay zor olaný seni sensiz yaþamak” dersin
ve onsuz aldýðýn her nefesi de ihanet sayarsýn ömrüne…









ilhanaþýcýnisanikibinonaltý


Sosyal Medyada Paylaşın: