Dinle sevgili
Bak! Gökyüzü lacivert yine
Martýlar da kanat çýrpýyorlar
Denizi gören o tepede ki aðacý hatýrladýn mý?
Sýrtýmýzý aðaca yaslamýþ
Sessizce yakamozlarý izliyorduk
Yaðmur yaðýyordu sicim gibi
Ve hüzünlü gece çoktan baþlamýþtý
Sabun gibi köpüren dalgalarýn
Kayalara çarptýkça çýkardýðý sesler
Feryadýný anlatýyordu sessizce
Feryadsýz lacivert gecelerin
Gönül sesimize yataklýk eden
Gizli bir hayal bahçesi kurmuþtuk
Sevdamýz orada yeþerir
Dile gelir orada þarkýlar söylerdi
Lacivert geceler rengini
Okyanustan mý almýþ derdik
Su gibi hayal bahçemizde akýp gidiyorduk
Sýrlarýmýzý okyanuslarýn derinliðinde saklamak için…
Hayal bahçesinde geçerdi tüm zamanýmýz
Çocukluðumuz aklýmýza gelir
Çýplak ayakla kovalamaca oynar
Kumdan havuz yapar yüzerdik
Ya o kumdan kale kurduðumuz güne ne demeli
Sen yýkmýþtýn.
Ve ilk kavgamýz
Ýlk küsmemiz
Sonra ardýna bile bakmadan çekip gitmelerin
Hazan mevsiminde dökülen yapraklar gibiydik
Birbirimizden uzaklaþtýðýmýzý düþünmek
Ne kadar da hüzünlüymüþ ayrýlýklar…
Sen mehtaplý geceleri severdin
Deniz durgun çarþaf gibi
Ay dolunay halini almýþ
Þavký yüzüme vuruyor
Balýkçý tekneleri dönerken
Yakamozlarýn ýþýltýsýna gözlerim dalýyor
Sensiz boþlukta gibiyim
Sanki hazan mevsimindeyim
Dalgalar kumsalý döverken
Ben kahýrlý gözyaþlarýmý döküyorum
Lacivert bir hayal olsa da hüzün
Aþkýn gözü kördür
Sora sora Baðdat bulunur
Bir gün hayaller de elbet gerçek olur…
Mustafa KARAAHMETOÐLU
17.04.2016