UYUT BENİ
Yalnýz yaþadým hep darda iki elim
Yanýnda olmaktý en sade emelim
Kuþ tüyü yataða alýþýk degilim
Dizlerini yastýk eyle uyut beni.
Yorgun akþamlarda bardak bardak hazdýn
Erken baharlarda çiçek çiçek nazdýn
Uzak gurbetlere hoþ mektuplar yazdýn
Dön yüzünü nazar eyle avut beni .
Deniz dalgasýnda yoðruldu hayatým
Yaban diyarlarda çýnladý kulaklarým
Kýsa fasýllara sýðmaz safahatým
Yunt daðýný iskan eyle yaylat beni.
Bahar zirvedeyken aklýna takýldým
Pembe gül goncayken gönlüne yazýldým
Yaðmur saðanakken seline kapýldým
Kollarýný kement eyle kuþat beni.
Hüzün eker biçer talihsiz yüreðim
Her savaþta maðlup bükülür bileðim
Ümitsiz kalmaktan suskun iken dilim
Kaþlarýný keman eyle söylet beni.
Epeydir tatsýzým bozulmuþ düzenim
Aðýr aksak iþler yazýlmýþ kaderim
Onulmaz dertlerle erimiþ bedenim
Yaralarýmý mesh eyle yaþat beni.
Gönül kaba sýðmaz dolup taþar hala
Sýralý hayaller bitmez koþar hala
Ýçimde öksüz bir çocuk yaþar hala
Kucaðýný kundak eyle büyüt beni.
Turan UYSAL
2O Nisan 2016
Miesbach
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.