Kýrma dostun kalbini Kabe’ye eþtir yürek, Ýnsana kin yakýþmaz yaþamda sevgi gerek, Öfke bürür gözleri yýkýlýrsa mendirek. Sevgi ile beslenen çiçekler asla solmaz, Sadakat varsa eðer aþkýn miadý dolmaz.
Kimler yaþadý göçtü kalmadý ismi cismi, Kimi dostça geçindi kiminin oldu hasmý, Yýllar sonra özlenir hep mutluluðun resmi. Faninin sonu belli dünya kimseye kalmaz, Ömür günü sayýlý vakitsiz zili çalmaz.
"Gel gör beni aþk neyledi" Yunus yaþar özünde, Hak aþkýyla yanarken nur ýþýldar yüzünde, Bin bir anlam yüklüdür dediði her sözünde. Göçüp gitse de cismen aþýðýn ruhu ölmez, Düþündükçe ahreti boynunu büker gülmez.
Uzun ince bir yolda giderken gündüz gece, Sadýk yar oldu toprak dostluk sevgide yüce, Hangisi daha üstün çözülmeyen bilmece. Aþk saðanak yaðmurdur fýrtýna boran olmaz, Rabbe tevekkül eden kalbine fitne salmaz.
Bir Ýbrahim Ethem var Mecnun olup da yanan, Yüreðindeki aþkla zikr edip Rabbi anan, Ummanlara dalarak hak sevdasýyla yunan. Aþký nasýl algýlar her gönül bunu bilmez, Ervahlar aleminde yazýlýr kimse silmez.
Ýnceden akar dere, aþkla doða süslenir, Düþerken kaya bile ALLAH diye seslenir.
NÝLÜFER SARP 14.NÝSAN.2016
Sosyal Medyada Paylaşın:
Nilüfer Sarp Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.