Gönül öyle arsýz ki dinlemiyor fermaný Gel elele verelim durduralým zamaný Yenemez hiç bir yürek ask denilen illeti Býrakmaz gözde feri dizlerinde dermaný
Yakýp yýkýp her þeyi býrakýp da gidersin Azap çeken ruhunu perperiþan edersin Aþkla yatar kalkarsýn viran edip mabedi Çýkarsan hak yolundan çok pahalý ödersin
Dalýp aþk denizine kendini akla biraz Yunup serin sularda özünü pakla biraz Dön yüzünü kýbleye kalben yap ibadeti Rabbe olan sevgini içinde yokla biraz
Hayat hep koþturmaca elimizde bir bayrak Dalýndan kopup düþer suya kapýlýr yaprak Sürüklenip giderken son bulur esareti Geldiði yere döner sonunda olur toprak
Mýsralara yazdým ki ebediyen biline Yüreði sevgi dolu þu gariban Nil’ine Çok görmeyip de verdin sað duyu feraseti Þükretmeyi öðrettin dua verdin diline
NÝLÜFER SARP 10.NÝSAN.2016
Sosyal Medyada Paylaşın:
Nilüfer Sarp Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.