CENAZE DEFTERİ

Bir yerlerde kýpýrdanýyor ölümün þiiri
Bilincimin en unutkan yerinde
Aþk acýsý þeytantýrnaðý gibi
Bir sayýya dönüþüyorsun ve
Cenaze defteri tutuyor gerçeði

Kendini kurduðun hep o saat
Hep o bez parçasýný aralayýp bir yüzü tanýma korkusu
Yýkamak bir bedeni ne diye
Ve çoðu zaman þimdinin curcunasýnda
Unutulmak, ölümün tortusu

Unutuyorsun unutuyorum
Üveyiklerin sevdasýna baðlýyorum olaný
Ölüm diyorum illa ölmekle mi olmalý
Rýzasýyla gideni kefenleyip
Çiçeklerle uðurluyorum
Pamuklara sarýyorum kalaný

Bir acý fikir ki gitmiyor ilacýmdan
Yaþlanýp mýhlanýyorum yataklara
Sýrtým önüm mor üstü mor, bere yara
Ölüm yeð deðil nihayet hýncýmdan

Yollarýna güller seriyorum bu gelenin
Gülüþüne ölümü sýðdýramadýðýmdan
Dünyaya düþüyorum inceliðiyle belinin
Dünya çok þey götüremez inancýmdan

Sevdadan geçilmez nankörden, aymazdan
Yaþamaktan geçilmeyeceði gibi ölüm var diye
Yaþýyordu menekþeler önce caymazdan
Sözünde durana ölüm var niye






















Sosyal Medyada Paylaşın: