TURNAM
Gardýrobumda biriken bir atýf var
giysilerimde konuþmak isteyen bir çaba
yazdýklarýmý gizleyemem artýk
okunsun diye sokaða baðýþlýyorum
yollarda uçuþuyor benim hayatým
küçük bir çocuk bakýp gülümsüyor
bazen en güzel his en naif olandýr
çocuðun anlayýþýný seviyorum...
Bir bahar daha geçer
mevsim döngüsüdür her kum
her aðaç gölge verir kirpiklerime
okunmayý bekleyen bir kitabýn ayraç’ý olurum...
bir hayal kuyusuna eðilmiþ bakýyorum
suyun tadýna varmadan kurur su
ayaklarým durur gitmekten
güller sayýklar ýþýðý ...
konuþacak kimse kalmadý
kavramaktan korktuðum soðuklukla doldu
üstüme geldiðinde gördüðüm çorak
bedenimi küle yatýrmýþ boðuluþlar..
Kesik parmaðýmdan içeri dolar toz
mikrop kapar gökkuþaðý
bakmak zevk vermiyor
Ne gariptir yaþamak
ölmek ne gariptir
ne tuhaftýr mevsimler
istikrarsýzdýr sevinç
üzülmenin sonu yoktur...
eteklerindeki taþlarý döker aðýzlar
terk olurum...
aðýr bir durum
devriliþim gözlerinden
ve sonuncu kez yaðmaladýðým þefkat
çantamda akýl sýr ermez bir dünya
fermuarlara gizlediðim düþ yazým ...
yalnýzlýkla yarýþýr sessizlik
ruhum...
þehirin küfünden
baðlý sýmsýký...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.