Yerin Kalbi

kanatlarý vardý aþkýmýzýn
gölgeleriyle gülen oynayan þarkýmýz vardý
sýcak yaz akþamlarýnda
mutluluða kadeh kýran sevinçlerimiz vardý

nerede hangi acýyla yürüyorduk
sonra düþer gibi uçurumun yamacýndan
göðsümü sýkan daraðacýyla söyleþtim
tutuþtu yerin kalbi yeniden

avuçlarým mazinin aynasýna ovar
kalabalýklar
kalabalýklar karanlýðý çalýp döküldüler yokuþa
kendimi hatýrladým
sarýlýp aðladýðýmý omuzlarýnda

yola dolup çoðaldý kapý eþiði
rengin renge küstüðü yüksek apartmanlarda
boþluðun baþýný okþadý yalnýzlýk
bir kurbaðayý öptün yanaklarýndan

kirpiklerini dikip
anlamsýzlýklarýn yoðunlaþtýðý
yeni akþamlar diledi eski gözlerin.









Sosyal Medyada Paylaşın: