yürüyordum ne çabuk geçti sonra acil ölmüþ mü ölmemiþ mi çektiðine bak çiçeðin fena kýrmýzý
kelimeler birbirine baðlý anlam bulur hýzlanýr heyecanlanýr susup oturmak kalýr korku gelir gelmez baþka alýþkanlýklar aklýný baþýna alýr düþünürsün
eksilen güne cesaret gücüyle hayli baðlý beyaz bulutlarýn mavi tadý esnedikçe yaþamak bu esnaf uykusu kýmýldayan perde ve de anlýk yüzler sahnesinde sönüp giden yalnýzlýðýmýz
mutlu çocuk elleriyle yürüyorum biliyorum baktýkça heyecanýný saklýyor acemi gülüþleri dalga dalga ayrýlýða çarpýp geri geliyor duam ne iyi olurdu ölüme inanmasam.
Sosyal Medyada Paylaşın:
molilaz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.