pencereler büyüdü
gökyüzü daraldý
algýlar kapandý;
yetmiyor yetemiyor
koþuyor yetiþemiyorum
hiçbir þeye..
doru atlar çekiyor film þeritlerini,
bulanýk görüntüler halinde geçiyor günlerim.
ne yapsak
da
deðiþse þu deðiþimin kendisi,
doða ayak uyduruyor belirsiz bir ritimle
bense dalýp dalýp çýkamýyorum gün yüzüne..
sabýrsýz tohumlar basýyor çýðlýðýný
hangi birine sus desem,
hoþ görmekle aldanýyorum..
korkuyorum
üzülüyorum
hülasa yorgunluk..
ve artýk biliyorum
derdimi devþirmeden
koþamam..
yol ben,
yolculuk bensem;
koþmadan duramam..
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.