hayatýma maviyi çaðýralý,
kelimeler yudumlar oldum, avuçlarýmdan.
safkan tanýmlarýn esintileri kurtardý, beni
soðuk vurmuþ parmak uçlarýmdan..
beni doyuruyorlar,
noktasýna vardýðým her yolculuk boyunca.
aziz bir hayatýn yolcusudur, kavramlar.
zamana misafir olurlar;
bedelsiz
tasasýz
ve benden razý..
hoþ,
gelmiþler..
o vakit,
"okumak" beþer üstü eyleminden daha anlamlý
ve insan özüne daha yakýn
bir mesuliyet arayamam.
cümlelere abanýp
fikrin sessiz haykýrýþýna adanýrým, ben.
ve sorarým;
okumak ve düþünmek
düþünmek ve okumak denizinden,
hangi çýlgýn mahrum edebilir
bir insaný?
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.