HAYBEYE AŞKTIR
HAYBEYE AÞKTIR
Kaderim! Yar etme beni sakýn zalime!
Zaten acýdan inliyor kalbim habire.
Benim gönül varmak ister, mecnun þaire,
Belki merhem olur benim yürek derdime.
Ama þair ulaþýlmaz, ulu bir daðdýr,
Dað ne ki! Yalçýn zirve, derin bir yardýr.
Onunla yaþamak zordur, gönül daðýnda;
Heybettinden baþlar döner, hoþtur manzara.
Þairin pembe gönlü var; ezelden yanýk,
Boþ hayalerimle onu yormak istemem!
Dünyalýk derdi de çoktur; nelere tanýk!
Kutlu yolundan alýp da, sarmak istemem!
Hayalim boþadýr benim, ümit boþadýr,
Zaten þair kendi deli, saf bir meczuptur.
O çoktan yanmýþ tutuþmuþ, ulu aþklarla,
Benimkisi ona fazla, haybeye aþktýr.
17.04.2016
MCÝO
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.