BİR CAHİLE SAKIN UYMA...

BÝR CAHÝLE SAKIN UYMA...

Aklýn damarýna girer, bir cahile sakin uyma!
Sonra seni muhtaç eder cehennemin zakkumuna.
Bir kez olsun kalbi sýzlar, namaz abdes kafi olsa;
Rabbin sorgusundan korkar, birazcýk insafý olsa.

Sanýrsýn ki masum biri, ne hâle düþürdü yurdu,
Zaten fikri doðru olsa, cümle alem inanýrdý.
Dönüp bakma bu cahile, gözlerinin feri gider!
Sakýn bir omuz da verme, seni cehenneme iter.

Oturmuþ sinsice yola, kýlavuzluk eder kula.
Madem iþi haktýr ula...bu ayrý gayrý ne ola?
Toplar da teberrularý harcar mý ki hak yoluna?
Bu dünyada cebi dolsun, mahþerinde zillet ona.

Bize illet, ele hizmet, meðer amacý ihanet,
Haklarýný nasýl öder, geriye isterse millet?
Varsýn kalsýn uzaklarda, uðraþmasýn garibanla,
Millet uyuyor sanmasýn, vurur þamarý zamanla.

Þair abdal der ki kendi: benim cismim fikrim belli,
Gönüllere bir hâl olmuþ, kim akýllý kimdir deli?
Rengim kara fikrim aktýr, hak arýyan azmim vardýr,
Tez koþarým deli deli, erenler çaðýrsýn yeter..

17.04.2016

BÝRGÜN BÝLÝRSÝN
Sosyal Medyada Paylaşın: