Sonra fesleðenler kuruyor El deðip kokusu daðýlýnca Kuþlar da çekip gidiyor Menekþeler özür bekliyor Çocuklar surat asýnca
Mendiller veda iþli Gemiler yorgun demir alýr Eller vedaya havalanýr Vuslat hasrete yuvalanýr
Perdeler iki kat çekili Sehpalar halýlar toz içinde Kalem küsmüþ kaðýda Tükenmiþ tükenmez denilen
Kapý kolu pervazlar panjurlar suskun Aðaçlar çýkarmýþ yeþilden elbisesini Kupkuru dal yapraksýz meyvesiz Taþ atan kalmamýþ kayýtsýz çocuklar
Bilmezdim önceleri elvedâyý Kaçýp gitmeden önce mavi balonum Önce gökyüzüne sonra rüzgara küstüm Ve ebedi isirahatgâhýna çekildiðinde En baba yaným Kim kalýr ki Hep yanýmda
Ya sen Ya ben Ya o bu þu Gitmeyecekmiyiz Bir bir Daldan düþen yaprak misali Topraða girmek için Aslýmýza. : Yunus Beypýnar
Sosyal Medyada Paylaşın:
maverayailkyolcu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.