BAŞINI YER BU HIRS
Gözü dönmüþ binmiþ hýrsýn atýna,
Lav fýþkýrýr boðazýndan gözünden…
Közü sönmüþ arþýn yedi katýna,
Benzin döker azgýn gemsiz özünden…
Çat çatlatýr her aynayý mor surat,
Ýlah olmak bu yüzyýlda zor murat,
Tersten aksýn ister Dicle gür Fýrat,
Zehir akar yýlandilin sözünden…
Bala banar servis yapar yalaný,
Mahareti gizler büyük talaný,
Tosuncuklar doldururlar alaný,
Can kavrulur ateþinin közünden…
Bir tufandýr viran oldu haneler,
Birbirinden kötü geldi seneler,
Kara baðlar yürek daðlar anneler,
Can usandý zemheriden güzünden…
Cantekin der; huzur gönlün niyazý,
Kana bandý kýzýl etti beyazý,
Döner bir gün bu zulmünün ayazý,
Kula kulluk doruk zalim yüzünden…
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mahmut Cantekin Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.