*** Səssizliyə öyrəncəli qulaqlarým çýðlýqlara qapalý. Həp məzarlýðýnda yaþatdým bu ömru səssiyliyin,naqolay... keçirkən mənə də əl sallayýn,deyirəm, nasýl da olsa günlərin birində buluþacaðýz, siz səssizliyimlə, mən çýðlýqlarýnýzla... Gecənin kayan yýldýzlarýna əyirəm baþýmý- toxunabilirlər, yan keçənlərə heyrət... Off,bu zülmətin uzantýlarý, içimdən keçməsəydiniz bari... bədava Ay iþýðýna (...) həsrətkən divarýn mən üzü, qapalý gözlərimdəki xəyallarý oyalayýram iþýq umuduna. Düþlərimə yenilmədi acilarým...amma, məndən də sormadýlar, saðýr mý sandýlar məni,yainki kor mu? Yoxsa... Fərqli olmuþ ya, bu dünya... Köpəkləri havlamadan da karvanlarý keçər olmuþ, Mənsə səssizliyimlə uðraþýram... (...) *<>*
Sosyal Medyada Paylaşın:
Vahid Sabah Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.