Kip

kum yoðurur zaman
dizer günleri üstüste
gel de anma ölümü


gelmiþsin
kulaðým kapýdaydý kilidin yanýnda
çevirsen acýsýndan aðlardým
burkulurdu yüreðim


içerde serçe parmaðýma kafes örüyordum
bi ters bi düz örümcek ipliðinden
bütün kapýlar açýktý aðzýna kadar
hýncahýnç intihar sarkýyordu
lambadan huzme huzme dolanýp
bozkýr treni edasýyla vakur ve duman
tütmeyecek bacanýn loþluðundan

beni ilk uçsuz bucaksýz aðýt sesinde býrak
yolumu bulurum ayaklarým ilikli geceye

kýsa bi gün giyindim üzerime yaðmur
yaðýyor ip gibi sarýlsam çýkarým göðe
sen bana uzun kýþ geceleriymiþ gibi davran
ateþ yak kargacýk burgacýk resimler çiz
gölgemin dili kaçsýn içine elverir ki
aþýnýr duvar
dökülür arkasýndan kitabýn sararmýþ yapraklarý
çekiler havuzlardan su
donar tencereden çýkan kokunun cama vuran buðusu
ardýna bakmadan uykum kaçar




Sosyal Medyada Paylaşın: