sen giderken sararmýþtý yol dökülür diye bekledim yaðmurla bir belki alýr yerini inli bi göl salýnýr yüzünde annemin yüzü
yalpayalnýz bi ýrmak akar þol kýyýda içe vurur kendini hempa çökelti yiter ayasýnda peþpeþe sözlerin imi kýsýr bi aðlamak biter öðlenin son yasýnda
geçtim o ürkünç geceden sabaha dek güneþ boyadým n’olacaksa belki kýrýlýr diye düþerken yaðmur bile biriktirdim bulutlandým o kadar iþte
iki gözümü bi geceye soktum yaman bi geceye sabahlarý küheylan ýþýmayýp açmayýp camlara kavuþmayan þimdi herþeyde o tuzun gelincik tadý canýmýn gökgözlü yenik yongasý kuþ sürüsü sokak arasý az þekerli demsiz çayý
yaðmaya çýkmýþ bi bulutum bu gün aylardan nisan yüzünü getirmeye çalýþtým gözümün önüne bütün gün hatýr hatýr gözümün ucuna kadar geldi de göremedim
yürüdüm kestikçe uzadý yol patikalarýndan kendime gelemedim yorgun yüzüme bakmasam kýrk yýlýn hatýrý var baksam sabaha ya çýkar ya çýkmazsa genzimden diye
odaya çekilip babaya baðladým pruva içli haydi tornistan geç miþten korkunun acý yolu saçlarý yola yola yaðmur aktým kasýmdan uðundadý yýl kavurdu güneþ daðlarýn mor etli þafaðýndan
Sosyal Medyada Paylaşın:
kibritçikızınkibriti Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.