QORXMA UÇ,QARANQUŞ

***
Rüzgar yulðunlarý
yýrðalayar,yovþanlarý
qoparar kökündən,
simsiyah buludlarý
qovar gətirər,
asar topraðýn
baþý üstündən.
Qorxarsan Qaranquþ,
həyəcanlý civiltilərinlə
uçarsan,qanadlarýn
topraq qoxusunu
duyarmýþ kimi,
ən alçaqdan uçarsan.
Təlaþýn tüklərini
yýkýyacaq yaðmur
damlalarýnýn soyuqluðundan mý,
siyah buludlarýn
doðduðu þimþəklərin
gurultusundan mý,
bəlkə,dimdiyinin
daldýðý cücülərin,
böcəklərin qaçýb
girdiyi çatlarýn
dərinliyindən mi...
Təlatümlərin sardýðý
həp günəþin təbəssümünə
süslənmiþ göklərdə
uçmaða nə var ki.
Həfif quzey yellərinə
qanad çalmaq,
baþý kolpan söyüdlərin
salxým budaqlarýnda
yellənmək nə hünər
istər ki,səndən.
Zatən,səni ucadan
uçan görmədim!
Cəsarət qartallarý
kimi gözümdə
nöqtəyə dönmədin
səmanýn xəyalpərvərliyində.
Acýmasýz rüzgarlarýn
geþt elədiyi bir bucaqda
yuva qurmadýn,
cəsurluðun yalnýz
alçaq þilvərlərin
sakinliyinə yetərmiþ,demə.
Yaramaz bir
ev cocuðunun
sol ayaðýna taxdýðý
halqadaydýmý yaþamýn
zinəti...bəlkə.
Yavrularýný bir gün
uçuracaðýn göklərin
geniþliyini,əzəmətini
daþ divarlarýn duyðusuz
sakinliyinə dəyiþmək.
Dəyər mi,Qaranquþ,
dəyər mi!
*
Bir gün səmanýn
qara buludlarý
çəkilib gedəcək,
mavidən də mavi,
tərtəmiz olacaq səma.
Öylə gözəl olacaq ki,
uzun yollarýn qonþuluðunda
qərib yolçularýn
susuzluðuna könül
vermiþ qoþa bulaðýn
suyundan içirkən
anidən baxacaqsan
və duyacaqsan
səmanýn ənginliklərini,
içində duyacaqsan
qəlbindən bir ucu
sonsuzluða sancýlan
könül iplərində
özgürlüyün əsrarəngizliyinə
heyrət edəcəksən...
və utanacaqsan
bir zaman qorxduðundan,
qorxub da alçaqdan
uçduðundan utanacaqsan,
firtýnalarda,təlatümlərdə
yaðmurlarda uça
bilməməkdən utanacaqsan...
Qorxmaqdan utanacaqsan,
Qaranquþ!
***
Sosyal Medyada Paylaşın: