Şimdi misafiriz...

Uzun uzun bakmak vardý þimdi,
Serzeniþsizce...

Makul düþlerimizin yerini,
Yýllanmýþ anýlar aldý þimdi.

Eskiden senin adýn Yar’dý,
Eskiden yokluðun tenhaydý,
Eskiden epey mühletimiz vardý...

Þimdi misafiriz ,
Boþluða bakmanýn faydasý yok.
Kim daha erkren gidecek?

Yoksa düþüncen ondan mý?

Ben gitsem de,
Kalsam da,
Seni bekleyeceðim.

Son kez bak nasýrlaþmýþ gözlerime,
Son kez bakayým yorulmuþ gözlerine,

Þimdiden özlem sardý ikimizide
Gitmiþ olacaðýz,
Ya sen, ya ben önce ...

Duvarlarýmýza iyi bakalým,
Yudumladýðýmýz çaylarýmýz iki kiþilik olsun ,
Pencereyi kapatmayý unutmayalým,
Hep en sevdiðimiz libasýmýzý giyinip, buluþalým.

Masalýmýzý hiç unutmayalým...

Aybüke
Sosyal Medyada Paylaşın: