Kabulümsün. Ölüm gibi, verene kurban olduðum. Neden diyemem sana, Tevekkülümsün. Razýyým neyse payým. Ýste yýldýzlardan taç yapayým. Diyemem ne çok sevmiþim. Kabulümsün nefes gibi. Bazen görev, bazen heves gibi. Bir çið damlasý olsanda yangýnýma. Dönüp bakmam neden yandýðýma.
Sakýn git deme bana. Ayaðýmda yýllarýn öcü takmýþken prangasýný. Apalak çocuklar gibi her adýmýmda secdem olursun. Kalmak kalmak da deðil. Ben kalsam varlýðýmda son bulursun. Ben kalsam sonum olursun.
Adem Çoban Dilenci
Sosyal Medyada Paylaşın:
bahsivedilenci Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.