SENİN GİBİ

SENÝN GÝBÝ

Hadi al ellerimi, tutan yok senin gibi.
Gözlerimin içine, bakan yok senin gibi.
Kokun sýla kokun yurt, vatan yok senin gibi.
Dokununca tenimi, yakan yok senin gibi.

Nefes alýp veremem, olmayýnca yanýmda.
Ýnan abartmýyorum, bilki yok yalanýmda
Öyle içimdesin ki, dolaþýrsýn kanýmda.
Zerre zerre hücreme, akan yok senin gibi.

Sanma ki bu sevdadan, istesen de kaçarsýn.
Ömrümün badesini, yanlýzca sen içersin.
Dört mevsim bahar dalým, çiçek çiçek açarsýn.
Burcu burcu gönlümde, kokan yok senin gibi.

Ben seninle öðrendim, yanarak var olmayý.
Küle dönüp aþkýnla, tekrar nefes almayý.
Uykumda bile senli, rüyalara dalmayý.
Güneþ doðmadan ufka, söken yok senin gibi.

Unutun yer yüzünde, tüm aþklarý yaþanmýþ.
Hangisi sadýk kalmýþ, benim kadar kim yanmýþ.
Yýldýzlara bakmýþlar, fincanlarda aranmýþ.
Bakýlan her falýma, çýkan yok senin gibi.

Mutluluk masalýný, yaþayan biri varsa.
Sayende benim derim, çýkýpta biri sorsa.
Hayatýn çileleri, bir an dilime vursa.
Sitemli sözlerimi, çeken yok senin gibi.

Sen durunca ardýmda, dünya derdi výz gelir.
Yokluðunun yanýnda, ölüm bile az gelir.
Yüzün gülse gönlüme, bahar gelir yaz gelir.
Sevda tohumlarýný, eken yok senin gibi.

Dünyam, nefesim, ruhum, sen eþim aþýðýmsýn.
Ömrümü aydýnlatan, güneþim ýþýðýmsýn.
Sakýn býrakma beni, sevda sarmaþýðýmsýn.
Ateþiyle sarýlan, sýkan yok senin gibi.

Adem Çoban Dilenci
Sosyal Medyada Paylaşın: