Dışarda sen varsın
Ey gönül hanemdeki aþk-ý yar
gökyüzünden yaðan kar gelinciði
demir parmaklýklar yetmiyor bana
dýþarda sen varsýn hayat var
bulutlardan süzülüp geliyorsun
bana rüzgar sen her þey sensin
inan tutsaklýðým þu an bitti
çünkü sen misafirimsin
tane tane hücrelerime düþüyorsun
ben seni yüreðimle kucaklýyorum
ama yetmiyor ki bana böylesi
bir havalanmaya çýksam
çýlgýnlar gibi sarýlsam sana
ve sen bugün benim olsan
evet her an benimsin
ama bugün tutsaklýðým degil
özgürlüðüm olsan hani
bilirim aþk içinde böylesini
özgürlükte bir tutsaklýkta bir
ama sevdiðim dýþarda kar var
sen varsýn hayat var
ve ben seni her daim her an
yüreðimle kucaklamak istiyorum
tüm benliðimle sarýlsam sana
inan zindanlar tanýk olur sevdiðim
tutsak olmayan bir yüreðin
hür olan aþkýna ve sevdasýna
Ben hep içerdeyim sevgili
Dýþarda hayat var sen varsýn
Ve sen hücrelerimi aþkla kucaklýyorsun
Sen gökyüzünden yaðan kar gelinciði
Rüzgarýn asiliðiyle hayat bulduðumsun
Ve tüm benliðim aþkla sen oluyor
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.