Yiðitlerin donanýp at bindikleri yerde,
Þimdi rüzgârda susmuþ, sessizlik kurþun perde.
Su bile nefes kesmiþ, akarken çaðlamýyor,
Bozkurtlara ün veren o namlý derelerde.
Gençlerim bungun, mahzun, baþýboþ ve gâyesiz,
Düþmansa, fink atýyor, beyinlerden içerde.
Beþinci kol dip köþe tutmuþ da yer altýný,
Fitne gayrete gelmiþ, bozgun var derinlerde.
Pusuda baþ alýrken meydansýz kalan nâmert,
Hak, hukuk tanýnmýyor, gerçek mert oðlu merde.
Topuz beresi deðil, kýlýç yarasý deðil,
Soframýzdan kalkaný, hasým gördük siperde.
Kanlý gömlek kefendir koç yiðitlere yine,
Kozlar paylaþýlýyor, hani Zeybeðim nerde?
Anlat Türk’e Bilge can !.. Kötü nice dön olur,
Üç gün kavgadan sonra, dördüncü bir seherde?..