Rüzgarlarla karýþýnca gözyaþlarýn, susturulunca en coþkulu þarkýlarýn, teslim olursun kör kuyulara. unutursun umut etmeyi yarýnlara.
hayatýn dolambaçlý yollarýnda kaybolmuþ bir çocuk aniden baþlamýþ gibi mutluluktan yolculuk aðlar hýçkýra hýçkýra zavallýlýðýna sitem etmesi bundandýr dünyaya.
þimdi benden tarifini isteseler hüznün duygularýmýn anlamsýzlýðýný haykýrmak isterim biliyorum ben hep ayný yerde can vereceðim hep ayný hikaye, tanýdýk bir sonla veda edeceðim Sosyal Medyada Paylaşın:
Hayalhanem Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.