Uçmak bir kuþun kanadýnda Uçmak bilmediðin kapý pencereye Konmak bir akþamüstü kederli bir adamýn Anýlarýna Issýz ve durgun bir göl gibi kederli Bir mevsimden geçerken Sayýsýz býçak izi sýrtýnda
Saklan ve s/aklan dedi kimsesiz Yolda Bir dilenci Ah kim s/aklanmýþ ki aþktan Ben bir hüznün bekçisiyim yüzünde duran sevgilinin Ben özümden ayrýlamam Kardeþ var ortada kendini düþman sanan Özümde sözümde birlik içinde ah aþkýma minnet
Sazýn sesi, telin sesi, ah aðlatýr beni caným sesi Türküler doðrulur can havliyle Ne seyran etmiþ ki gönül Aþkýndan özge, beni pervaneler p/aklasýn Yemin olsun ki Öldüm aþkýndan gözüm açýk
Melal bir aþkýn en öznesi vurulurken can sesine Ah akþam üstü güneþi Sanma ki Gözlerinden batar sevgili Senle gelen kedere de eyvallah
Yara aldým, kara’landým Olsun Bu da olsun Senden gelen her adýma talibim Kimse bilmesin dünya devrilse de çizgisinden Sen bil ..
Kara sevda ne imiþ anladým Nefesin kesiliyor belli belirsiz Bazen neyi beklediðini bile bilmiyorsun Sadece bekliyorsun Ve herkes Yaðmalýyor aþkýný Yine de vazgeçmiyorsun Herkes üstüne üstüne atýyor taþlarýný Hem de bilerek hem de isteyerek Ahh sevgiliden gelmiþ gibi Ona da eyvallah diyorsun
Ýnsan ne çok büyüyor aþkla sevgili Sana kavuþmak ne büyük lütuf Sana aþýk olmasý bile Ne güzel…
SÝBEL EÞÝYOK Sosyal Medyada Paylaşın:
kanatlı ateş Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.