AKLIM ERMEZ OLDU

AKLIM ERMEZ OLDU

Bu dünyanýn gidiþine, benim aklým ermez oldu,
Haklý haksýz harman olmuþ, âlim cahilin emrinde.
Bu dünyanýn düzenine, aklým artýk ermez oldu,
Uzanmýþ zenginin eli, fakirin delik cebine.

Biri rýzký çöpte arar; istenmeyi ardan sayar,
"Allah vermiþ" diye zengin, haram malý kârdan sayar.
Duymuþ "el elden üstüntür”, zalim zulmü haktan sayar,
Benim aklým ermez oldu, hakim bile haram yutar.

Mazlum sessiz bir "ah" çekse, sesi varýr arþa deðer,
Rabbim mazlumu çevirmez, kesin "ahý" hayýr eyler!
Meydana bir yiðit çýkýp, hesabý öyle keser ki!
Bak o zaman aklým ermez, zalimler nereye kaçar?

Makamým yok neye yarar, Mehmet söyler kendi dinler,
Bunca hükümsüz sözlerim, gider bir duvardan döner,
Vadideki karýncalar, haydi siz bari haykýrýn!
Gerçekleri söyleyin de, belki süleymanlar duyar.

12.04.2016

BÝRGÜN BÝLÝRSÝN
Sosyal Medyada Paylaşın: