HALİÇ ÜZERİNDEN "BEN"

Ben haliçten doðru geliyordum.
Yorgundum.
Marmara’nýn karasularý
Ayaklarýma çoktan inmiþti.
Bir bardak çay,
Köþedeki sabahçý kahvesinde
Daha yeni demlenmiþti.
Göz kapaklarýmda ise bir hüzün
Yerini ilk ýþýkla tazelemiþti.

Haliçten doðru geliyordum
Yorgundum
Kahveden yükselen buhar
Burnumu deliyordu.

Ben oysa düz gitmeliydim
Kasýmpaþa yol üzerime gelmeli
Azýcýk daha ilerlemeli
Ve Hasköy’ü unutmamalýydým.

Haliçten geliyordum
Yorgundum
Kahvenin kapýsýný çalacak
Tokmak bulamýyordum
Ve selamým önümde
Ben benim ardýmda
Dalýverdim içeriye.

Ýlk adýmlarýma meydaný yakaladým
Þöyle derince bir bakýp yerden
Âlemi selamladým.
Çaycýnýn çayý ilaç kokmuyordu
Ýþte o zaman anladým
Ruhum zindanda hapsolmuyordu.

Çaycýnýn omuza dokunmasýyla
Vazgeçtim
Dalgýnlýðýmla bardaðý delmekten.
Ve ilk defa zevk alýyordum
Çayýmý höpürdeterek içmekten…

Yoksa çay mý güzeldi? Çaycýmý?
Fazla takýlmak için vaktim olsaydý,
Çaycý ile koyu bir sohbete dalsaydýk
Kim bilir belki de
Akraba çýkacaktýk.

Elbette çaycýnýn arkamdan
Su dökmesini beklemiyordum.
Hýzlý adýmlarla uzaklaþýrken oradan…

Haliçten geliyordum
Yorgundum…
Gitmeliydim bekleyenim vardý
Vakit dardý
Ama lakin sözüm vardý, gelecektim
Çaycýnýn çayý aklýmda
Tadý ise damaðýmda kaldý…

Sosyal Medyada Paylaşın:

FhK Åžiirleri

(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.

En Çok Okunan Şiirleri

KARAR VERMEK ZOR HALİÇ ÜZERİNDEN "BEN" DÜŞEN SON YAPRAK DA "İNADINA" ERKEK VE KIZ SEVDA UĞRUNA SAATLER