ÖLÜM KOKUYOR
Ölüm kokuyor artýk benim, yüce daðlarým,
Düþmaným olsa ölen, tutarým yine aðlarým.
Acý içinde geçti benim bu genç çaðlarým,
Ben bir kendime, birde kaderime aðlarým.
Ayaz düþmüþ daðlarýma, çimenim bitmez,
Virane olmuþ baðlarýmda, bülbüller ötmez.
Ömrümce dertli baþýmdan , belalar gitmez,
Þimdi ben ne haldeyim hiç kimse bilmez.
Fidaným yeþermez benim dallarým kurur,
Ne aþkta ne de sevda da olmazmýþ gurur.
Bu can bir köþede çýkar, ömür son bulur,
Senin sevgin benim kalbimde ölsem de durur.
Ölmüþ bir eþek acaba kurttan korkar mý?
Yalan söyleyen birisi asla,sözün tutar mý?
Gidersem beklerim seni tahtalý köyde,
Sen orada ben burada,olur mu söyle?
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.