Kartal pençesinden, arslan sesinden
Hey heyy (!),
Kükremesinden,
Aygýr yelesinden, kurt ensesinden,
Çalýmýna pes (!),
Hem töresinden,
Tanýnmaz olmuþtur er kündesinden,
Bu ne menem þey ?..
Sordum cevap ver !..
Duysun Haným, Bey !
Efelerim, Dadaþlarým,
Genç Kýzlarým, Kýzanlarým,
Okuyaným, Yazanlarým
Ozanlarým heyy !..
Aþka gelen divan saza,
Teline de hey !
Ay yýldýz bakýþlý nazlý güzele,
Al kuþak baðlamýþ geline de heyy !
Ev sayýsý kaðan baþtýr Oðuz’da;
Ayak top peþinde ya da havuzda;
El, dil alkýþýnda gönül gavuzda;
Çengi-çýngý, þaka-þuka buðuzda,
Gülene de heyy !
Söz ayaða düþmüþ,
Bilene de hey !
Buðulu gözlerle, çatýk çehreyle,
Þafaktan çözülüp gelene de heyy !..
Sümbül kokan tan yelleri esende,
Kýzýl teke ak oðlaðý süsende,
Ay güneþe, yýldýz aya,
Gök buluta, deniz suya,
Mýzrak tuða, tavþan daða küsende,
Saz ayara gelmez kara düzende;
Bu ne menem þey ?..
Sordum cevap ver,
Duysun Haným, Bey !..
Ünüm þânýna :
Dereden, tepeden, düzden alalým;
Meram söze sýðmaz özden alalým;
Acun bizi bekler, demir tavýnda,
Berkut gözlemiyle destan avýnda,
Þahlansýn duygular kanatlanalým !..
Evrende birliðin sýrrýna erip
Bilgi çaðlarýna pusatlanalým !
Her derdin dermaný kendi özünden,
Kýsýr döngülere çare bulalým;
Elif Mim aþkýna nokta koyalým,
Ümrânýna heyy,
Dermânýna heyy !..
Sen ki, sensin, Türk oðlusun, uyan da,
Adýn niþan olsun,
Fermânýna heyy !