Baðrýmdaki yanardað patladý birdenbire,
Kýzýl lavlar yedi kat gökyüzüne yükseldi.
Gözlerin býçak attý boynumdaki kendire,
Artýk kölesin diye gaipten bir ses geldi.
Lacivert okyanusun yol aldým en dibine,
Balýklar selam durdu gönlümün edibine.
Rest çektim bu dünyanýn arýna edebine,
Lavlarýmýn ucunda çözülmeyen buz kaldý.
Bahtýmýn saniyesi bin yýldan uzun sürdü,
Çektiðim acýlarý gülücüðün süpürdü.
Coþan gönül atýmýn yeleleri köpürdü,
Umudun bardaðýnda sunduðun zehir baldý.
Bu nasýl bir sihir ki, eridim kuyusunda,
Yarataný keþfettim tavrýnýn büyüsünde,
Yanaðýný süsleyen gamzenin sayýsýnda,
Ömrüme ömür katan sevdamýz son masaldý.
Baðrýmda bir yanardað patladý birden bire,
Benliðim lavlarýna atlarken durdu küre,
Sevdanýn rüzgârýnda takla attým bir süre,
Düþtüðüm kucaðýnda ruhum cennete daldý.
Mehmet NACAR