Gönlümü ferahlatan sevgin nerede noksan
Tenha bakýþlarýndan gözbebeðim incinir
Zahiren var olupta þayet ömrümde yoksan
Hüznü siler yüreðim yine sensiz geçinir
Fedakârlýksa heyhat...Ateþe katlanamam
’Ölmeye varým’ deyip her saniye yanamam
Haddi aþmam desem de sözümde sessiz çýðlýk
Çatlak sesimde güfte inletiyor mihrabý
Ortada bir mahkeme duvarlarda saðýrlýk
Cefakâr bir hayale sokar paslý mýzrabý
Sarsýntýdan bunalýp istersen kapýyý aç
Yangýn yetiþir bende sanma külüne muhtaç
Andolsun ki yaþamak nefes almak da eþsiz
Hicabýmýn renkleri hakimdir meseleye
Gün günü kovalarken vadi kalmaz güneþsiz
Hayatýn yokuþunda gelmiyor aceleye
Yine de duamdasýn vicdandan silip kini
Akibeti paklýyor þadýrvan güvercini...
Nezahat YILDIZ KAYA