ÜŞÜYORUM ARTIK BU KIŞ GECELERİNDE
Sensiz üþüyorum bu kýþ gecelerinde
Ansýzýn bir sýzý içimde
Dinmeyen aðrýlar gezinir bedenimde
Yitik sevdalar kemirir bu sokaklarýmý
Yaðan serin yaðmurlar üþütür düþlerimi
Sensiz bu kýþ gecelerinde
Kumru olmuþ bulutlar dolaþýr
Serinliðinde yalnýzlýðýmýn
Bir rüzgardýr sevgin yanýmda esen
Anýlar tazelenir uzaklarda
Dillere düþen destansý güzelliðin
Oysa sesin ve ay kadar yakýn olan gözlerin
Yabancý gelir bana sensiz
Her gün yürüdüðüm bu yollar
Esrarlý bir ýþýk verir yanýk gözlerin
Üþüyorum özlem dolu bu kýþ gecesinde
Sevgini arar durur umutlarým
Ardýna kadar açýk kýþ gecelerim
Donmuþ buz kalýbý gibi sevdalar
Ýçimde bir sýzýdýr yokluðun
Bu gri kýþ gecelerimde
Akar gözlerimden hasretin
Damlar kýyýsýn kirpiklerimin suskun
Tutsam ellerini istemeden
Bitmeyen özlemin kavurur içimi
Sadece sevgiyi ararým gül bahçelerinde
Duygular demlenir sessizliðimde
Beklemekten usandým
Üþüyorum artýk bu kýþ gecelerinde
Behçet Bük 2016// 695/28.1.2015
Sosyal Medyada Paylaşın:
GünbatımıerkenBehçetBük Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.