’Allah’ým canýmý al, Bitsin bu iþkence’ Dediðinde o an ölmezsin, Ölemezsin. Kural budur. Öldürmez Rabbim. Önce yaþarken ölürsün. Kendi iraden hazýrlarken intihar ipini, Tekmeyi kader atar sandalyene. Asýlý kalýrsýn. Boynunda bir ip, Nefesin kesilir, yine ölmezsin, Ölemezsin. Kaide budur çünkü, Acýlarla yaþayýp, Tecrübelerin meyve verdiðinde, Yeniden çamura döneceksin, Yine yoðrulmayý bekleyeceksin.
Gülþah ERCÝYAS
Sosyal Medyada Paylaşın:
gülşah ERCİYAS Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.