Yalaz

Gülümsemenin yüzde býraktýðý iz kadar güzeldi gözlerin
Ve kurduðun her cümlede çoðalýrken ben…



Gözlerim uykuya uzanýrken
Baþým yüz sürmez oldu yastýða
Bir yol var biliyorum
Dokunamadan sevmek gibi
Birazda hüzne sarýlmak gibi yokluðunda



Biriktirdiðim cümlelere seni sýðdýrmak isterken
Sen dýþýnda hiçbir kelime sýðmadý yazdýklarýma


Özlem ne geceyi bekler nede sabahý
Ciðerlere kadar iþler ayrý kalýþýn ayazý


Sýzýmsýn sevdiðim
Yandýkça
Aþkýn narýna
Attýðýn adýmda ben
Benden öte sen
Ýçime nasýl iþledin bir bilsen
Biz sizliðe yeni bir küfür daha eder dillerin



(U)mutsuz musun dediðin günden beri
Yitirmedim içimdeki hayalleri
Eksik kalan sevinçleri
Unutup sevmekten vazgeçiþlerimi
Her gün
Her yeni gün heybemde biriktiriyorum
Uzaklardan
Pencerenden yolladýðýn
Kucak dolusu gülücükleri doldurdum ceplerime
Ve yýðýnla sen dolu gönlümün zulasý



Yüreðe dokunmuþsa sevdiðinin sesi
Anlamýný yitirmiþse yalnýzlýðýn resmi
Dört duvar arasýndan çýkýp
Mavilikler e
Tüm renkler yoldaþ olduysa
Ýþte o vakit sevmiþizdir


Sevmekten vazgeçmeyenlere…

Sosyal Medyada Paylaşın: