Ruhun bir baharýn içinde muþtularken Gözlerin dalýp gider uzaklara Taze çiçek kokusu sýzlatýr burnunun direklerini Elini uzattýðýna dokunamazsýn Baktýðýný göremezsin Zaman arþýnlamýþtýr çünkü her þeyi...
Gönlünün gördüðünü Bir kere dünya gözüyle göremezsin ya Ukde kalýr yüreðinin gizinde bir yerlerde...
Gecelerin ýzdýrabýný aklamýþtým gözlerinle Bir nefesinle kefenlenmiþti dertlerim görmedin Derdini dert etmiþtim bilmedin Sor adýmý daðlara Göçten dönen kuþlara Görmek için göz mü lazým þarkýlara Bir amansýz yokluk vurmuþ hasretime Bir de sen vurma…
Çürümüþ nefesine esir ettiðin Zincir vurduðun duygularýn Bilmem ki bu kadar uzaða nasýl uzanýlýr Eriyen hüznüm bastýkça ayaklarýma bulaþýyor Zamansýz yaþadýðým her þey canýmý çok acýtýyor...
Sen yine aldýrma belki mürekkebim biter bir gün Toprak alnýmdan öperken bu þiirlerde sonu bulur Ve hüzün bilki bir gün senide bulur...
Þiir & Seslendiren
Ayfer Aksoy
Sosyal Medyada Paylaşın:
Ayfer Aksoy Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.