susmak zorunda kalýyorum ya böyle en çok, sana ihtiyacým olduðunda, yoksunluðunda geçiyor günler, bazý zamanlar oluyor özlüyorum delicesine. susuyorum... içime yaðýyor gözyaþlarým caným öyle çok yanýyor ki derman olmuyor, daha çok kanatýyorsun yüreðimi, nefret bile edebiliyorum zaman zaman. sana deðil aslýnda biliyorsun kahrým söz geçmeyen çocuksu yüreðime bir sana çaresiz kaldým bir seni özledim böyle. geçer diyorlar doðrudur geçer! ilk ben deðilim ya aþýk olan öðrenmiþsin sen unutmayý bana da öðretsene acý çekilmeden nasýl unutulur. Sosyal Medyada Paylaşın:
elifsel Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.