NİYE?

Ben, beni kaybetmiþ bir çocuðum
Bakmayýn soðuða meydan okuyan terliklerime
Hayallerim giyinik
Boþluðu sýðdýrdýðým gözlerimdedir dünyam
Kirpiklerimde umutlarým minik minik

Muhtaçlýðýmla sardýðým kedi kucaðýmda
Üþüyen odur inanýn
Tüylerin tamamý titrek
Kýzgýn da deðilim anlamsýzlýða, paylaþýlamayana
Hem ben çizmedim böyle bir dünyayý isteyerek

Soðuk beton savaþ rengi
Çaresizliðin abideleþtiði yerdeyim oysa
Uzaklarda patlamayan, yýkýlmayan o evler sizin
Gelecek bizimmiþ ya olsun
Yakýp yýkan bütün vahþi devler sizin

Kimsesiz deðilim
Bakmayýn öyle kendimle oturduðuma
Gözlerim yeni korkularý bekler
Parçalanan seslere alýþýk kulaklarým
Her gün merhaba der aslý þeytan melekler

Mýrýltýlarda lanetler kýmýldar kollarýmýn arasýnda
Bulaþmýþ bir ürpertiyi yaþar
Dün ve yarýnýn tam bittiði andayým
Saatlerden kan damlýyor
Ýnsanlýðýn, tüm insanlýðý býrakýp gittiði zamandayým

Molozlarýn arasýndan bakan sorgu dolu gözler
Yardým isteyen eller var
Ben gibiler hiçbir söze yakýn deðiliz
Gözden uzak olan sözden de uzak olurmuþ
Kaybolmuþ varlýkta kaybolmuþ varlýk gibiyiz

Düþünsenize her uykuya üstünü örttüðünüz çocuk benmiþim
Günaydýn diyerek uyandýrdýðýnýz…
Siz annemsiniz, siz babamsýnýz ya hani
Söyleyin ne olur
Güzel bir dünya diyerek beni niye kandýrdýnýz

Sosyal Medyada Paylaşın: