ZALİME BAK ZALİME

ZALÝME BAK ZALÝME

Bizim köyün aðasý, ister seni yar diye,
Önüne servet serse varmayasýn zalime.
Duydum ki seni süzer, aklýnca da yar beller,
Sen bir efe kýzýsýn, bulaþmasýn be yeter!

Aða bir kabadayý, hem de baya boyludur,
O gönlün kayýverdi, hâli baya soyludur.
Sözün geçmez gönlüne, mevlam bunu hayreyler.
Zalim oldukca mâsum, senim kâlbin meyleder.

Zalime bak zalime! Çizik attý barnýna,
Tam ortadan bölündü, kâlbin iki yanýna.
Yaralýsýn yaralý, tam yürekten yaralý,
Kader taviz veremez, illâ ister maralý.

Zalime bak zalime! Ne destursuzmuþ bire!
Sevdiðini bilir de naza çeker habire.
Dile düþtün, çare yok, eller güler haline,
Gönül ferman dinlemez, yanar durur zalime.

04.04.2016

BÝRGÜN BÝLÝRSÝN
Sosyal Medyada Paylaşın: